1. دوران قبل از حضرت عیسی مسیح (علیه السلام)
2. دوران حضرت عیسی(علیه السلام)
3. دوران پس از حضرت عیسی (علیه السلام)( تا 150م)
4. کلیسای قدیم کاتولیک (150-1054م)
5. کلیسای ارتدوکس شرقی
6. کلیسای کاتولیک رومی در قرون وسطی (تا قرن 16)
7. کلیسای پروتستانتی و دورة اصلاحات
8. کلیسای کاتولیک رومی از قرن شانزدهم (تا کنون)
1. دوران قبل از حضرت عیسی مسیح (علیه السلام)
1/1. وضعیت دینی:
یهودیتِ اغلبِ مردم در منطقة فلسطین؛
قدرت دینی در دست فریسیان و صدوقیان؛
فساد احبار و روحانیان یهود.
2/1. وضعیت سیاسی:
فلسطین زیرنظر رومیان؛
تقسیم فلسطین پس از هردوس بین3 فرزند او توسط قیصر؛
اخذ خراج برای حکومت.
3/1 . وضعیت اجتماعی:
عدم تطابق فرهنگ یهود با امپراطوری رومیان؛
ساخت کلان شهرها به سبک یونان و روم؛
انقلاب های مردمی؛
ظهور عیسی بن مریم به عنوان مسیحا.
4/1. مسیحیت دینی جدا شده از یهودیت:
تقسیم یهودیان به دو گروه موافق و مخالف عیسی
تعلق نام مسیحی به اقلیت پیرو عیسی مسیح
2.دوران حضرت عیسی (علیه السلام)
1/2. دوره جوانی:
نبود اطلاعات دقیق؛
تولد 4 ق.م. در بیت لحم؛
زندگی با یوسف نجار ومریم؛
اشتغال به نجار؛
کفیل خانواده.
2/2. تعمید و آزمایش:
30 سالگی و انجام غسل تعمید به دست یحیی؛
معتقد به ملکوت الهی (حکومت عدل خدا)؛
اولین تجربة دینی (شکافتن آسمان)؛
چله نشینی در بیابان به قصد تفکر و مراقبه؛
3 آزمایش شیطان و سربلندی عیسی.
3/2. آغاز بعثت در جلیل:
پس از زندانی و شهادت یحیی؛
آغاز دعوت در روز شنبه در کفرناحوم؛
سخنان صمیمانه و مقتدرانه (نه مقلدانه مانند آبای یهود)؛
اخراج روح شیطان از بدن شخص معترض؛
شفای بیماران لاعلاج.
4/2. تعالیم عیسی:
بدیهی گرفتن وجود خدا؛
توصیف صفات خدا (عادل، خالق، مهربان، بخشنده)؛
اعتراض به آبای یهود؛
معرفی رسالت خود (تکمیل شریعت موسی)، تعالیم اخلاقی، رد ریاکاری، مهربانی با خلق ، محبت خدا،
5/2. مصیبت عیسی و به صلیب آویختن او:
مخالفت فریسیان و صدوقیان،
تهمت جن زدگی،
سفر به شمال فلسطین با حواریون،
بازگشت به اورشلیم در عید فصح،
اعتراض به احبار یهود،
خیانت یهودا اسخریوطی،
به صلیب کشیده شدن او، وعروج به آسمان.
رسوم هفتگانه
گویی شریعت با روح دین عجین میباشد و داشتن دینی بدون شریعت و رسوم رفتاری غیر ممکن مینماید به این جهت مسیحیان وقتی شریعت کتاب مقدس را به کناری نهادند مجبور شدند با تاویلاتی از آیات عهد جدید دستور العمل هایی رفتاری برای خود بیابند که از انها با عنوان رسوم هفتگانه یاد میکنند
مسیحیان با وجود اینکه شریعت را نفی میکنند ولی چند عمل هست که به عنوان اسرار کلیسایی پذیرفته اند و به آن عمل میکنند که این اعمال بیشتر حالت سمبلیک دارند
به عقیده مسیحیان، مسیح که از مردگان برخاست، در جامعه مسیحی زیست میکند و همراه آن است. همچنین وی پیوسته همان کارهای نیکی را انجام می‌دهد که در طول حیات خود در فلسطین انجام می‌داد. کارهای غیرآشکار مسیح در زندگی کلیسایی به وسیله آیین‌ها آشکار میشود؛ به دیگر سخن، هنگامی که یک مسیحی در مراسم مربوط به یکی از آیین‌ها شرکت میکند، ایمان دارد که با این عمل به ملاقات مسیح که از مرگ برخاسته و فیض خدای نجات‌بخش را به وی بخشیده است، می‌رود.
تعمید(baptism)
نخستین و اصلی‌ترین آیین که برای هر مسیحی ضرورت دارد، تعمید است. انسان با تعمید به جامعه مسیحیت وارد میشود هر مسیحی فقط یک بار، هنگام ورود به جامعه مسیحیت، تعمید می‌پذیرد.
تعمید (از ریشه‌ای سامی به معنای «برپا داشتن» و «عمود کردن») اصولاً با گونه‌ای شست‌وشو انجام می‌گیرد. در برخی کلیساها رسم است که با ریختن آب بر سر شخص، وی را تعمید می‌دهند. در بعضی کلیساهای دیگر رسم است که شخص برای تعمید به زیر آب می‌رود و بیرون می‌آید. کلیساهایی نیز تعمیدشونده را به آب‌های طبیعت، مانند نهرها و دریاچه‌ها، می‌برند. هنگام تعمید، کشیش این عبارت را که از آخر انجیل متی اقتباس شده است، می‌خواند: «تو را به نام پدر، پسر و روح‌القدس تعمید می‌دهم.» برخی کلیساهای پروتستان تنها به نام عیسی تعمید می‌دهند.
تایید(Confirmation):
تایید یعنی پذیرفته شدن توسط روح القدس. در این مراسم که معمولا هنگام بلوغ انجام می شود، کشیش داوطلب تایید را با روغن مقدس همراه با عبارت "روح القدس را بپذیر تا بتوانی به مسیح شهادت دهی" مسح می کند. -
ازدواج(Matrimony):
- هرگاه زن و مردی بخواهند با یکدیگر پیوند زناشویی برقرار کنند؛ کلیسا این پیوند را برقرار می سازد. در مسیحیت امکان طلاق وجود ندارد مگر به سبب فحشا. در غیر این صورت اگر زن و مرد از هم جدا شده و با شخص دیگری ازدواج کنند، زناکار به شمار می روند. شایان ذکر است که در کلیسای کاتولیک کشیشان و راهبه ها حق ازدواج ندارند.گر چه برخی از فرقه ها این مقررات را رعایت نمیکنند.
در قدیم گاهی راهبان خود را اخته می‌کرده‌اند. تجرد روحانیون کاتولیک یکی از مشکلات آن کلیساست و این مسئله رسوایی‌هایی را نیز به بار آورده است.
دست گذاری(Sacraments at the service of communion)
:در کلیسا سلسله مراتب و درجاتی وجود دارد .
مراتب کلیسایی به دو بخش بالا و پایین تقسیم میشود درجات پایین عبارت است از
دربان ، خادم ، قاری ، جن گیر پس از این مراحل مراتب نوبت به درجات کلیسایی بالا میرسد که عبارت است از :
شماس: - deaconبه معنای خادم است و به کشیش در مراسم کلیسا کمک می کند.
»کشیش: priest وی رهبری یک کلیسا را به عهده دارد.
»اسقف: - bishopوی در قلمرو معینی رهبری کلیساها را به عهده دارد. اسقف عادی معمولا در سطح یک شهر و کاردینال در سطح یک منطقه بزرگ جغرافیایی و پاپ در سطح جهان رهبری کلیسا را به عهده دارند.
بنابه اعتقادات مسیحی هرگاه شخصی بخواهد به درجه روحانی بالاتر نائل شود، باید توسط مقام بالاتر دست گذاری شود. البته زنها خارج از این قانون هستند و تنها می توانند شماس شوند.
-
لباسهای روحانی فرقه های مختلف مسیحی با یکدیگر تفاوت دارد، و پوشیدن لباس روحانی برای اجرای مراسم واجب است. در اوقات دیگر، همه روحانیون ارتدکس و برخی از روحانیون کاتولیک آن لباس را بر تن دارند و برخی دیگر به نوار سفیدی بر دور گردن اکتفا میکنند. فرقههای مختلف پروتستان نیز شیوههای مختلفی دارند و بسیاری از آنان به جای لباس ویژه، همیشه از نوار سفیدی بر دور گردن استفاده میکنند. همچنین روحانیون ارتدکس ریش خود را نمیتراشند.
بسیاری از پروتستانها (طبق مبانی دینی خود) روحانی یا درجات بالای روحانی ندارند، یا اینکه به روحانی عناوین کشیش و مانند آن نمیدهند و وی را شبان (Pastor) مینامند. روحانیون بسیاری از فرقههای پروتستان حتی هنگام اجرای مراسم، لباس ویژهای نمیپوشند.
اعتراف(Sacrament of Penance):
اگر شخصی دچار خطا یا اشتباهی شود، باید نزد کشیش به گناه خود اعتراف کند تا گناهانش بخشیده شود. برای این کار شخص گناه کار پس از ورود به اتاقکی چوبین در برابر کشیش زانو می زند و گناهانش را برای کشیش شرح می دهد و سپس کشیش عباراتی از باب اندرز می گوید و برایش جریمه ای مقرر می کند.
اعتراف.در قرون وسطی وسیله ای برای کسب در آمد کلیسا شده بود و با فروش برگه های غفران نامه به ثروت انبوهی دست یافت
تدهین(Anointing of the Sick):
در این مراسم بیمار مشرف به مرگ توسط یک کشیش با روغن مقدس تدهین (روغن مالی) می شود. -
عشاء ربانی(Eucharist):
عشای ربانی یادبود بازسازی شام آخر عیسی با شاگردان در شب قبل از مرگ اوست.
در این مراسم به یادبود شام آخر عیسی مسیح مقدار کمی نان فطیر توسط کشیش در دهان مسیحیان گذاشته می شود و ایشان باید بدون دندان زدن آن را بخورند.
مسیحیان(غیر از پروتستان) هنگامی که در این مراسم شرکت میکنند؛ باور دارند که نان حقیقتا به گوشت مسیح و شراب به خون مسیح تبدیل میشود و این نان و شراب در بدنشان دفع نمیشود.
هر یک از کلیساهای مسیحی در شعائر و آیینهای برگزاری عشای ربانی ابتکاراتی پدید آورده است؛ ولی دو عنصر اساسی در همه مراسم ثابت است:
خواندن دو یا سه مقطع از کتاب مقدس؛
خوردن قربانی مقدس (عشای ربانی)
هنگام تبرک نان و شراب، پیشوای مراسم سخنان عیسی در شام آخر را تلاوت میکند. در کلیساهای کاتولیک و ارتدکس جز اسقف یا جانشین او یعنی کشیش، کسی نمی‌تواند پیشوای مراسم باشد و علاوه بر خواندن کتاب مقدس و خوردن قربانی، همخوانی و دعای توسل و شکر، بسیاری از مسیحیان سالی چهار بار یا ماهی یک بار مراسم عشای ربانی را برپا میکنند. ارتدکس‌ها مراسم عشای ربانی را در روزهای یکشنبه و اعیاد بزرگ برگزار میکنند، ولی کاتولیک‌ها می‌گویند عشای ربانی قلب عبادات روزانه است و به همین دلیل، آن مراسم را هر روز برپا می‌دارند.
تقریباً همه مسیحیان اتفاق نظر دارند که دو آیین اصلی که عبارتند از تعمید و عشای ربانی.جزو آیینهای کلیساست و مسیحیان کاتولیک و ارتدکس پنج آیین دیگر بر اینها می‌افزایند و مجموع آیین‌ها را به هفت می‌رسانند. فرقههای پروتستان در تعداد آیین‌ها اختلاف دارند، ولی اکثریت قاطع آنان دو آیین تعمید و عشای ربانی را قبول دارند. برخی کلیساهای پروتستان، مانند کویکرها و سپاه نجات هیچ‌یک از آیین‌ها را نمی‌پذیرند
به غیر از ایین های رسمی کلیسا مراسم دیگری نیز وجود دارد که گاها توسط ایمانداران مسیحی رعایت میشود برخی از این ایین ها عبارت است از :
اعیاد مسیحیت
در مسیحیت یادبودها و عیدهای فراوانی وجود دارد که به برخی از آنها اشاره می شود:
کریسمس(Christmas) (جشن مسیح): این جشن به مناسبت تولد آن حضرت در 25 دسامبر برگزار می شود. هفت روز پس از آن جشن اول سال میلادی در یک ژانویه برگزار می شود. البته روز و تاریخ دقیق تولد حضرت عیسی مشخص نیست.
عید پاک: مهم ترین جشن دینی مسیحیان است که به مناسبت پیروزی عیسی بر مرگ و برخاستن وی از مردگان، در سومین روز تصلیب او برگزار می شود. عید پاک پس از اعتدال ربیعی و نخستین بدر شدن ماه برگزار می شود که حدودا مطابق با 22 مارس تا 25 آوریل است.
نماز
در مسیحیت نماز به شیوه خاصی که در اسلام وجود دارد مطرح نیست، بلکه ایشان در برابر خدا دعاهای التجا آمیز بجا می آورند. مسیحیان کاتولیک پیش از ورود به کلیسا با آب مقدس خود را تطهیر می کنند، به این صورت که دست خود را در آب فرو برده و صلیب می کشند.
یکی از دعاهای مرسوم برای برگزاری نماز دعای زیر است:
ای پدر ما که در آسمانی نام تو مقدس باد، ملکوت تو بیاید. اراده تو چنان که در آسمان است در زمین نیز به انجام رسد. نان کفاف امروز ما را بده، گناهان امروز ما را ببخش چنان که ما نیز کسانی را که به ما بدی می کنند ببخشیم. ما را در آزمایش نیاور، بلکه از شریر رهایی ده؛ زیرا ملکوت، قوت و جلال از آن توست. آمین.
البته برخی از حرکتهای بدن مانند دست ها را رو به آسمان گرفتن و یا خم کردن زانو در نماز مرسوم است.
روزه
متی در انجیلش روایتی را ذکر می کند مبنی بر اینکه عیسی چهل شبانه روز روزه گرفت. او درباره روزه داران می فرمود: چون روزه می گیرید چون ریاکاران ترش رو نباشید. متی،16:9
با این حال روزه در مسیحیت در شمار احکام شرعی نیست و مسیحیان آزادند در هر زمان به طور فردی یا گروهی روزه بگیرند. چگونگی روزه گرفتن در میان مسیحیان نیز بنا به وابستگی ایشان به فرقه خاص متفاوت است و از نخوردن گوشت، لبنیات، تخم مرغ روغن و مشروب و اکتفا به غذاهای ساده تا پرهیز کامل از غذاها و اکتفا به مایعات وجود دارد.
زمان روزه گرفتن نیز به فرقه ای که از آن تبعیت می کنند بستگی دارد، ولی معمولا روزهایی چون چهارشنبه خاکستر(روز دستگیری عیسی) و جمعه صلیب(روز به صلیب کشیده شدن عیسی) و چهل روز پیش از عید پاک و روزهایی از این دست را روزه می گیرند.
-
حجاب
در کتاب مقدس تاکید زیادی بر لزوم آراستگی به حیا و کنار نهادن آرایش ظاهری شده است:
و نیز خواهانم که زنان پوششی شایسته به تن کنند و خویشتن را به نجابت و متانت بیارایند نه به گیسوان بافته با طلا و مروارید و جامه های فاخر...زن باید در آرامی و تسلیم کامل تعلیم قرار گیرد. زن را اجازت نمی دهم که تعلیم دهد یا بر مرد مسلط شود، بلکه باید آرام باشد. اول تیموتائوس ، 9:2
همچنین درباره پوشش سر آمده است:
هر زنی که سر نپوشیده دعا یا نبوت کندسر خود را بی حرمت کرده... اگر زنی سر خود را نمی پوشاندپس اصلا موهای خود را بچیند و اگر برای زن شرم آور است که موهایش را بچیند یا بتراشد پس باید سر خود را بپوشاند. مرد نباید سر خود را بپوشاند زیرا او صورت و جلال خداست، اما زن جلال مرد است. اول قرنتیان ، 5:11
علاوه بر این فرامینی که در کتاب مقدس درباره لزوم حجاب آمده است، تصویرهایی که از پوشاک مسیحیان و مردم اروپا از سال های اولیه میلادی تا قرون وسطی و عصر اصلاحات انتشار یافته ، بروشنی نشان می دهد که حجاب بین زنان رعایت می شد
نسطوری عنوانی است که پس از مناقشه نسطوریوس، اسقف قسطنطنیه بر مسیحیان سوری شرقی اطلاق شد. پیشینه این جماعت مسیحی به همان سده‌های نخستین میلادی بازمی‌گردد
نستوری یا نسطوری به عنوان شاخه‌ای از مسیحیت مبانی و اصولش نخستین بار توسط نسطوریوس مطرح شد. نستوریها بر خلاف دیگر فرق مسیحی بر این باورند که در عیسى مسیح دو شخص و دو طبیعت وجود داشت: طبیعت آدمی «عیسى» و طبیعت الهی پسر خدا یا لوگوس
نسطوریوس (نسطور) اسقف قسطنطنیه، متولد در جرمانیسی (سوریه) و متوفی در لیبی بود . وى شاگرد تئودور از مردم مپسوس بود. وى نخست به دیر سن‌اپرپر نزدیک انطاکیه رفت. وی در سال 428 به پاتریارکی قسطنطنیه برگزیده شد .نسطوریوس راهبی دیگر به نام آناستاسیوس را همراه خود از انطاکیه به قسطنطنیه آورد.آناستاسیوس بر خلاف سایر مسیحیان معتقد بود که حضرت مسیح دارای یک شخصیت ولی در دو طبیعت (یکی الهی و دیگری انسانی)است،وی میگفت که مسیح دارای دو شخصیت مجزا هست (باز هم یکی الهی و دیگری انسانی) سایر مسیحیان از جمله اسقف اسکندریه به این عقیده اعتراض کردند ،اما نسطوریوس از اندیشه آناستاسیوس دفاع می‌کرد. نسطوریوس با طرح این عقاید در سطح عمومی مناقشهای را درانداخت که با دخالت کلیسای اسکندریه و روم دامنه آن وسیع شد. پس از این مناقشه شورای افسس در سال 431 نسطوریوس را از سمت روحانی خلع کرده و به شمال آفریقا تبعیدش نمود.
مسیحیان سریانی شرق مدیترانه با تصمیم شورای افسس به مخالفت برخاستند لذا بدعت‌کار شناخته شدند
و در بیزانس مورد آزار و شکنجه قرار گرفتند و نهایتا از امپراطوری روم اخراج شدند و ناگزیر در سال 458 میلادی به پادشاهی ایران مهاجرت کردند و به نصیبین در قلمرو ساسانیان پناهنده شدند.
یک سال بعد تحت شرایط خاصی، کلیسای ایران به صورت رسمی کلیسای نسطوری اعلام شد. این عملکرد فضای جدیدی را پدید آورد که در عرصه‌های گوناگون اجتماعی، سیاسی و اعتقادی برای کلیسای نسطوری پیامدهای بسیار چشمگیری داشت.
و از دوره سلطنت فیروز به بعد بر اثر آنکه زعماى مدرسه‌ی ایرانیان که در رها دایر بود عقاید نسطوریوس را پذیرفته و در نتیجه از رها اخراج و از قلمرو حکومت رومیان به نصیبین پناهنده شدند، این مذهب در ایران قوت یافت و حتی گاه از طرف شاهنشاهان ساسانی على‌رغم رومیان تقویت شد و کلیساهاى نسطوریان در بسیارى از نقاط ایران و برخى از شهرهای ماوراءالنهر دایر گردید و بازماندگان این مسیحیان در دوره‌ی اسلامى تا حدود قرن پنجم در بسیارى از شهرهای ایران به وفور به سر مى‌بردند.
این
جدایی و پناهندگی سبب شد تا حکومت ایران در دوره ساسانی و حتی دوره اسلامی مسیحیان
نسطوری را به جاسوسی برای رومیان متهم نکند . لذا آنها در امان ماندند از این رو
می‌بینیم که پس از ظهور اسلام، در قرن سوم هجری با استقرار کلیسای مرکزی نسطوری در
بغداد، نسطوریان در دربار خلفای عباسی حضور و نفوذ ویژه یافتند و در مسایل فرهنگی،
اجتماعی و سیاسی نقش قابل توجهی ایفا کردند.
البته دوران شکوفایی کلیسای نسطوری با حمله مغول در قرن هفتم هجری رو به افول
نهاد،و در سده 14 میلادی در دوره تیموریان، رشد سطوریان بسیار کم
شد و در سده 16 میلادی جمعی از آنها که میان دریاچه
ارومیه و وان در ترکیه، می زیستند، از فرقه نسطوری دست کشیدند و به کلیسای کاتولیک
روم پیوستند و از آن پس کلدانیان نام گرفتند. مسیحیان سطوری باقیمانده را اصطلاحاً
آسوری یا آشوری می نامند.این عده باقیمانده نیز تا قرن سیزدهم هجری به کلی از
نظرها دور ماندند تا هنگامی که بار دیگر در قرن نوزدهم میلادی به طور تصادفی تنها
بازماندگان آنها را مبشران مسیحی در منطقه کردستان عراق و ایران شناسایی کردند.
که این گروه اندک نیز بعدا دچار انشقاق شدند و اکنون کلیسای مستقل آنان «کلیسای
شرق» نامیده میشود.
منابع:
1- نسطوریان پژوهشی بر سیر تاریخ آشوریان امروزی - لیلا هوشنگی - چاپ اول - انتشارات بصیرت .
2- پایگاه اینترنتی پگاه حوزه(hawzah.net))- مقاله «اقلیت های مذهبی در ایران» بهزاد احمدیلفورکی
3- شناخت مسیحیت-عباس رسول‌زاده،جواد باغبانی-قم انتشارات موسسه آموزشی-پژوهشی امام خمینی(ره)-1389
فرقه های دین مسیحیت را نام ببرید. و تفاوت های اصولی آنها را با یکدیگر بیان کنید.
پاسخ:مسیحیت به فرقه های مختلفی تقسیم شده است و هم اکنون حدود 50 فرقه شناخته و فعال مسیحی در جهان معاصر وجود دارد. اما از این میان سه فرقه بزرگ، دارای پیروانی و معروفیت بیشتری هستند که عبارتند از: «کاتولیک، ارتدوکس و پروتستان«
یک - مذهب کاتولیک:
پیروان کلیسای دوم هستند که تحت ریاست عالیه پاپ - واقع در واتیکان - اداره می شود. اساس کلیسای کاتولیک «عمومیت، خدمت، الفت و اتحاد» است. کلیسای کاتولیک خود را نماینده حقیقی عیسی مسیح می داند و به این دلیل برای خود عمومیت و اتحاد عقیده و آداب مذهبی و خدمت و ولایت و تقدس قائل است.
پنج اصل زیر را می توان اساس مذهب کاتولیک - البته پس از اصلاحات متعدد - دانست:
1 . اخبار و سنن کاتولیک برابر و هم وزن کتب مقدس است و منبع حقیقت و سرچشمه اختیارات روحانی می باشد.
2 . کتاب مقدس معتبر همان نسخه لاتینی آن است.
3 . ترجمه کتاب مقدس از زبان لاتینی، حق انحصاری کلیسای کاتولیک است.
4 . مقدسات سبعه (تعمید، قربانی، توبه، اعتراف، تناول، ازدواج، مسح بیماران در حال مرگ) همان است که کلیسا در قرون وسطی رسما پذیرفته است.
5 . نجات و رستگاری تنها بستگی به ایمان دارد ولی ایمان عامل حصول آن نیست و اعمال صالحی مستوجب عفو و غفران الهی نیست.
دو - مذهب ارتدوکس:
پس از تجزیه امپراتوری روم به روم شرقی و غربی، در کلیسای کاتولیک انشعابی حاصل شد و کلیسای شرقی به نام ارتدوکس نام گرفت و از کلیسای کاتولیک جدا شد. پیروان ارتدوکس در مخالفت با کلیسای کاتولیک، مفاهیم، برزخ، بی آلایش، برائت از گمراهی و عدم امکان اشتباه پاپ را قبول ندارند. کشیشان آنان نیز به خلاف کشیشان مذهب کاتولیک ازدواج می کنند و مراسم عبادی را به زبان محلی می خوانند نه زبان لاتین. حتی شکل کلیساهای ارتدوکس با کلیساهای کاتولیک متفاوت است. اصول فرائض این مذهب در «تعمید، ادای شهادت، مسح روغن مقدس، تناول، توبه، مسح بیماران و ازدواج» خلاصه می شود.
سه - مذهب پروتستان:
دومین و بزرگترین انشعاب در درون مذهب کاتولیک است که در برابر سخت گیری ها و انحرافات فراوانی این مذهب انجام شد. مخالفت با قدرت الهی پاپ اصلی ترین نقطه مقابل پروتستانیزم با مذهب کاتولیک است. ازدواج کشیشان، عدم نیاز بر وجود روحانی در ارتباط با خدا، عدم اجبار در اعتراف به گناه، عدم نیاز به کلیسا و روحانیت در فهم اصول عقاید از دیگر اصول این مذهب است. این مذهب دارای فرقه های متعددی است. اصول شعائر و مراسم مذهبی پروتستان عبارت است از: «تعمید، اعتراف غیر اجباری، تناول و افطار، تلاوت کتاب مقدس، حضور در کلیسا و قرائت ادعیه لوتر و ازدواج» است.
برای اطلاع بیشتر نگا:
- مبلغی
آبادانی، تاریخ ادیان و مذاهب جهان، ج 2، ص 815 - 784 ، انتشارات حر، تهران
- جان
ناس، تاریخ جامع ادیان از آغاز تا امروز، ترجمه علی اصغر حکمت،
ص 473 - 406
عیسی مسیح در منابع اسلامی
نگاهی که اسلام به حضرت عیسی دارد تفاوت بسیار زیادی دارد با آنچه که مسیحیت معتقد به آن است با توضیحاتی که قبلا داده بودیم مشخص شد که حتی مسیحیت وفاداری خاصی به حضرت مسیح ندارندچون علاوه بر تحریف شخصیت حقیقی به تحریف شخصیت حقوقی حضرت نیز دست زده اند واگرانسانی متفکر به این اوصاف ذکر شده نگاه کند کاملا معترف به تعارضات ارایه شده درباره حضرت مسیح خواهد بودمخصوصا اگر این چند سوال را در نظر بگیریم متوجه خواهیم شد که با تحریفی جدی که می تواند تاریخ مسیحیت رازیر سوال ببرد روبرو هستیم
1) 1) چگونه ممکن است شخصیتی با چنین تعالیم بلندی اینگونه شخصی معمولی وضدهنجاری نشان داده شود؟
2) 2) چگونه ممکن است قرانی که عدم تحریفش برای دانشمندان آزاد اندیش اثبات شده است اوصافی را برای حضرت مسیح نقل می کند که کاملا با توصیف مسیحیت متعارض است؟
3) 3) آیا ممکن است مقام برخی طرفداران این دین برتر از شخصیت خود مسیح نشان داده می شود؟
4) 4) آیا امکان دارد که شخصیت ها،چهره ها، ونقل های تاریخی این همه متفاوت باشدبله ممکن است در طول تاریخ جزییات زندگی یک شخص موردغفلت یا تحریف جزیی قرار گیرداما آیا می توان قبول کرد که آورنده یک دین با این همه طرفدارازمبنای بطورجدی مورد مناقشه قرار گیرد؟
5) قران کریم لطایف وزیبایی هایی در مور حضرت مسیح دارد که لازم است خوانندگان عزیز به مقایسه این دونگاه شخصیتی از حضرت عیسی مسیح بپردازندتا مشخص گردد که کدام یک از دین مسیحی ومسلمان واقعیت را بیان کرده است؟
إِذْ قالَتِ الْمَلائِکَةُ یا مَرْیَمُ إِنَّ اللَّهَ یُبَشِّرُکِ بِکَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسیحُ عیسَى ابْنُ مَرْیَمَ وَجیهاً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبینَ (آل عمران آیه 45)
زمانى که فرشتگان گفتند: اى مریم خداى تعالى بشارتت مىدهد به کلمهاى از خودش که نامش مسیح عیسى بن مریم آبرومندى در دنیا و آخرت از مقربین است
|
در جای دیگر او را در همه جا مایه ی برکت می خواند |
وجَعَلَنی مُبارَکاً أَیْنَ ما کُنْتُ وَ أَوْصانی بِالصَّلاةِ وَ الزَّکاةِ ما دُمْتُ حَیًّا
وهرجا که باشم با برکتم کرده است، و به نماز و زکات ما دام که زنده باشم سفارشم فرموده ( سوره ی مریم آیه ی 30 )
در جای دیگر بیان می کند که به حضرت مسیح حکمت عطا شده است
وَ یُعَلِّمُهُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ التَّوْراةَ وَ الْإِنْجیلَ
اى مریم خداى تعالى به عیسى کتاب و حکمت و تورات و انجیل تعلیم مىدهد (آل عمران 48)
نکته آخر اینکه قران کریم فقط به این مطاب بسنده نکرده ودر آینده بااستناد به آیات وروایات به توضیح بیشتری ازشخصیت حضرت عیس خواهیم پرداخت تا با دقت نظر وتفکر به حقیقت مطلب پی ببریم
عیسی و دروغ !
وعید یهود که عید خیمه ها باشد نزدیک بود پس برادرانش بدو گفتند از اینجا روانه شده به یهودیه برو تا شاگردانت نیر آن اعمالی را که تو می کنی را ببیننند زیرا هر که می خواهد آشکار شود در پنهانی کار نمی کند پس اگر این کارها را می کنی خود را به جهان بنما آنگاه عیسی بدیشان گفت وقت من هنوز نرسیده .... شما برای این عید بروید من به این عید نمی آیم زیرا که وقت من هنوز تمام نشده است ... لکن چون برادرانش برای عید رفته بودند او نیز آمد ، نه آشکار بلکه در خفا » (یوحنا 7: 1-10) مطابق این آیات مسیح ، به برادرانش گفت شما بروید اما من نمی آیم ولی پس از آنکه آنها رفتند خود مخفیانه به آنجا رفت .
البته در برخی از ترجمه های با اضافه کردن کلمه ی ( الآن ) سعی کرده اند راهی برای رهایی از این اشکال بیابند اما در متن انجیل اصلا چنین نیست و به وضوح آمده که مسیح گفت من در این عید نخواهم آمد در ترجمه ی قدیمی American Standard Version 1901 عبارت چنین است : I go not up unto this feast
در ترجمه ی Amplified Bible 1954 کم کم به فکر اصلاح عبارت افتاده اند و کلمه ی yet را درون پرانتز قرار داده اند تا این اشکال را به نحوی کم رنگ کنند
. I am not {yet} going up to the Festival
اما در ترجمه های اخیر New International Version خیال خود را راحت کرده اند و کلمه ی yet را در خود متن گنجانده اند
. I am not yet going up to this Feast
مسیح و مادرش مریم
در عهد عتیق سفارش زیادی به احترام پدر و مادر شده است ، در تثنیه 27
: 16 آمده است « ملعون باد کسی که با پدر و مادر خود به خفت رفتار نماید » وقتی به
عیسی مسیح گفتند مادر و برادرانت بیرون در با تو کار دارند." عیسی فرمود : "مادر
من کیست؟ برادرانم کیستند؟ " سپس به شاگردانش اشاره کرد و گفت: اینها هستند مادر
و برادران من. هر که از پدر آسمانی من اطاعت کند, برادر, خواهر و مادر من است) متی
12 : 46-50)
در جریان معجزه شراب, هنگامی که مادرش از او خواست که به صاحب مجلس کمک کند, با آهنگی
سرزنش آمیز به او فرمود: "ای زن مراباتو چه کار است ! (یوحنا 2 : 3)
مسیح و مرگ
بنا بر روایت اناجیل از مرگ عیسی مسیح وی در واپسین لحظات عمر دچار اضطراب
و حزن و غم شده بود به حدی که حتی به خدای هم اعتراض میکند. که چرا وی را رها نموده است :
متی داستان شب قبل از دستگیری را چنین نقل میکند:
"پطرس و دو پسر زبدی یعنی یعقوب و یوحنا را نیز با خود برد. در حالی که غم و اندوه, تمام وجود او را فرا گرفته بود, رو به ایشان کرد و فرمود: "من از شدت حزن و غم, در آستانه مرگ می باشم. شما اینجا بمانید و با من بیدار باشید. سپس کمی دورتر رفت و بر زمین افتاد و چنین دعا کرد: پدر, اگر ممکن است, این جام رنج و عذاب را از مقابل من بردار, اما نه به خواهش من بلکه به خواست تو (متی 26 : 37-39. )
مسیح در واپیسین لحضاتی که روی صلیب بود سر به آسمان بلند کرد و... "نزدیک به ساعت سه, عیسی فریاد زده , گفت: "ایلی ایلی لما سبقتنی”
, یعنی خدای من, خدای من, چرا مرا تنها گذاشته ای؟ (متی 27 : 46)
دشنام به اطرافیان
در انجیل متی آمده است که زنی یونانی برای گرفتن شفای دختر خویش پیش حضرت مسیح آمد اما عیسی بجای دلداری او در جوابش چنین گفت :
بگذار اول فرزندان (بنی اسرائیل) سیر شوند زیرا نان فرزندان را گرفتن و پیش سگان انداختن نیکو نیست ! ( مرقس 7 : 27 ) در انجیل متی آمده است که مسیح بر پطرس خشمگین شد و به او گفت : دور شو از من ای شیطان ! زیرا که باعث لغزش من می باشی ! ( متی 16 : 23 )
پطرس بزگترین حواری مسیح است و حتی مسیح پیش از این او را به عنوان جانشین خود معرفی کرده بود و او را سنگ بنای مسیحیت معرفی کرده بود :
« و من نیز تو را می گویم که تویی پطرس و بر این صخره کلیسای خود را بنا می کنم و ابواب جهنم بر آن استیلا نخواهد یافت » متی 16 : 18
عیسی ملعون خوانده شد
یکی از عجیب ترین تعالیم کتاب مقدس ملعون بودن حضرت مسیح است !!
پولس در عبارتی عجیب ادعا می کند که مسیح بجای گناهان ما کشته شد و به صلیب کشیده شد و به همین خاطر ملعون است !!
متن عبارت پولس چنین است : مسیح ما را از لعنت شریعت فدا کرد چونکه در راه ما لعنت شد چنانکه مکتوب است ملعون است هر که بر دار اویخته شود . (غلاطیلان 3: 13)
قلمرو مسیح
عیسی مسیح قلمرو تبلیغی خود را منحصرا در بنی اسرائیل میداند .
او در جواب گفت: “فرستاده نشده‌ام مگر بجهت گوسفندان گم شدة خاندان اسرائیل.( متی 15: 21)
عیسی انقلابی
شخصیتی که مبشرین مسیحی از شخصیت عیسی مسیح به تصویر میکشند با تصویری که کتاب مقدس از این حضرت به تصویر میکشد بسیار متفاوت است کتاب مقدس مسیح را دارای چهره ای انقلابی و پر شور و در پی به دست گرفتن حکومت از دست زمامداران ظالم معرفی میکند که در رسیدن به هدف خود ناکام ماند
تعمید در خون
« اگر کسى نزد من آید و پدر و مادر و زن و اولاد و برادران و خواهران ، حتى جان خود
را نیز دشمن ندارد، شاگرد من نمى تواند بود و هر که صلیب خود را برندارد و از عقب من
نیاید نمى تواند شاگرد من گردد. » (لوقا 14:25-27).
صلیب شهادت
پس مردم را با شاگردان خود خوانده گفت : « هر که خواهد از عقب من آید، خویشتن را انکار کند و صلیب خود را برداشته مرا متابعت نماید زیرا هر که خواهد جان خود را نجات دهد، آن را هلاک سازد و هر که جان خود را به جهت من و انجیل بر باد دهد، آن را برهاند. » (مرقس 8 :34-35).
شمشیر به جاى سلامت
گمان مبرید که آمده ام تا سلامتى بر زمین بگذارم ؛ نیامده ام تا سلامتى بگذارم بلکه
شمشیر را زیرا که آمده ام تا مرد را از پدر
خود و دختر را از مادر خویش و عروس را از مادر شوهرش جدا سازم و دشمنان شخص اهل خانه
او خواهند بود (متى 10:34-36).
دعوت به دفاع مسلحانه
هنگامى که تعقیب و دستگیرى حضرت مسیح (ع ) قطعى و نزدیک شد و دانست براى دفاع مسلحانه
آخرین تلاش خود را کرد، اما پاسخ مساعدى نشیند:
عیسی به ایشان گفت : « ...کسى که شمشیر ندارد جامه خود را فروخته ، آن را بخرد
زیرا به شما مى گویم که این نوشته (یعنى پیشگویى ) در من باید به انجام رسد یعنى با
گناهکاران محسوب شد زیرا هر چه در خصوص من است انقضا دارد (یعنى واقع مى شود). »(لوقا
22 :36-38).
تحقیر پادشاه
در همان روز چند نفر از فریسیان
آمده ، به وى گفتند: « دور شو و از اینجا برو زیرا که هیرودیس مى خواهد تو را به قتل
رساند. » ایشان را گفت : « بروید و به آن روباه
گویید اینک امروز و فردا دیوها را (از دیوانگان ) بیرون مى کنم و مریضان را صحت مى
بخشم»(لوقا 13:31-33).
مسیح و شراب
در کتاب مقدس شراب حرام نیست ولی از آن همیشه به عنوان وسیله فتنه نام برده شده به عنوان مثال در کتاب امثال سلیمان 20 : 1 آمده است : .. و هر که به آن فریفته شود حکیم نیست و در امثال 23 : 20 چنین آمده است : از زمره ی میگساران مباش در کتاب مقدس آمده یحیی شراب نمیخورد
مسیح و میگساری!
اما می بینیم عیسی مسیح که آمده تا عقل بشر را بیدار کند خود به میگساری مشغول میشود :
در انجیل متی 11 : 19 آمده است : پسر انسان آمد که می خورد و می نوشد ، می گویند اینک مردی پرخور و میگسار و دوست باجگیران و گناهکاران است .
و در انجیل لوقا 22 : 16 – 17 آمده است : پس پیاله ای گرفته شکر نمود و گفت این را بگیرید و در میان خود تقسیم تقسیم کنید زیرا به شما می گویم تا ملکوت خدا نیاید از میوه ی مو دیگر نخواهم نوشید
مسیح, سازنده شراب ناب
در ابتدای نبوت حضرت عیسی به همراه مادر و شاگردانش در مجلس عروسی ای شرکت میکنند
و چون شراب تمام شد مادر عیسی بدو گفت: “شراب ندارند.” 4 عیسی به وی گفت: “ای زن مرا با تو چه کار است؟ ساعت من هنوز نرسیده است.” 5 مادرش به نوکران گفت: “هرچه به شما گوید بکنید.” 6 و در آنجا شش قدح سنگی برحسب تطهیر یهود نهاده بودند که هریک گنجایش دو یا سه کیل داشت. 7 عیسی بدیشان گفت: “قدحها را از آب پر کنید.” و آنها را لبریز کردند. 8 پس بدیشان گفت: “الآن بردارید و به نزد رئیس مجلس ببرید.” پس بردند 9 و چون رئیس مجلس آن آب را که شراب گردیده بود بچشید و ندانست که از کجا است لیکن نوکرانی که آب را کشیده بودند میدانستند(یوحنا 2 : 1-11)
باسلام
دوستان توجه داشته باشید که منظور از کلیسا شکل وشمایل ساختمان یابنایی نیست که مسیحیان در آن به عبادت می پردازند بلکه منظور مسیحیت است که بعدا در مورد اصطلاحات مهم مسیحیت هم با هم دیگه بحث می کنیم